شاهین بحری

مشخصات ظاهری

این پرنده ( شاهین بحری) 40 تا 52 سانتی‌متر طول دارد و شاهینی بزرگ است.

پرنده ماده بطور چشم‌گیری از پرنده نر بزرگ‌تر است.

دم نسبتا کوتاه و بال‌هایی دراز و نوک‌تیزی دارد. در پرواز، به سادگی، از شکل لنگر مانندش، خصوصا هنگام حمله برای گرفتن شکار، شناخته می‌شود.

پرنده بالغ، با سر و سبیل پهن و سیاه، که در تضاد با سفیدی گلو و گوش‌پرهاست.

رو تنه خاکستری تیره و زیرتنه سفید، با رگه‌های فراوان عرضی سیاه که تا زیر دم امتداد دارد.

پرنده نابالغ سطح پستی خاکستری مایل به قهوه‌ای، زیر تنه نخودی با رگه رگه طولی قهوه‌ای و سفیدی کمتر در گلو و سینه دیده می‌شود.

هنگام شکار، با بال‌های تقریبا بسته و با سرعتی بسیار زیاد، بر طعمه فرود می‌آید و عمدتا از پرندگان بخصوص کبوتر و پستانداران کوچک، تغذیه می‌کند.

صدا

صدای این پرنده ضعیف و به صورت (کِک_ کِک_کِک keck_ keck_ keck) یا (کیوک_ کیک_ کیک kyok_ keek_ keek) شنیده می‌شود.

 

 

زیستگاه

این پرنده در مناطق کوهستانی، جنگل‌ها، صخره‌ها و خارج از فصل تولید مثل در حاشیه تالاب‌ها به سر برده و میان درختان آشیانه ساخته و گاهی نیز از آشیانه‌های قدیمی روی درختان بهره می‌برد. در ایران، زمستان‌ها فراوان است و به تعداد اندک، تولید مثل می‌کند.

حفاظت

این پرنده در زمره پرندگان حفاظت شده است و همانند بالابان باید برنامه‌ریزی دقیقی به منظور شناسایی محل‌های تولید مثل و حفاظت از آن‌ها صورت پذیرد.

سنجاب ایرانی

سنجاب ایرانی:

سنجاب ایرانی در میان درختان بلند و کهن‌سال بلوط زندگی می‌کند.

غذای اصلی این پستانداران میوه بلوط است.

سنجاب‌ها به پنهان کردن دانه‌های بلوط و ذخیره کردن آن‌ها علاقه زیادی دارند.

آنها میوه‌های بلوط را جمع‌آوری و در شکاف صخره‌ها، درون تنه پوک درخت‌ها و به خصوص زیر خاک مخفی می‌کنند برای فصل زمستان، در این فصل که دیگر بلوط روی درختان باقی نمانده است دنبال بلوط‌های خود زیر خاک می‌گردند اما چون فراموشکار هستند همه آنها را پیدا نمی‌کنند؛ دانه‌های باقی مانده در خاک فصل بهار جوانه می‌زنند و درختان بلوط جدیدی به وجود می‌آورند.

دم همه‌کاره:

سنجاب‌ها دم بلند و پشمالویی دارند. آنها هنگام خطر، به کمک ناخن‌های بلند و تیزشان به سرعت از درخت بالا می‌روند و با استفاده از دم بلند خود، از شاخه‌ای به شاخه دیگر می‌پرند.

دم در هنگام پرش به حفظ تعادل کمک می‌کند.

سنجاب‌ها هنگام خواب از دم خود به عنوان بالشت استفاده می‌کنند؛ این کار به آنها در حفظ گرمای بدنشان کمک می‌کند.

سنجاب‌ها از دم خود برای برقراری ارتباط با سنجاب‌های دیگر استفاده می‌کنند.

خانه سنجاب‌ها:

سنجاب ایرانی معمولا لانه نمی‌سازد، بلکه از سوراخ‌ها و حفره‌های داخل درختان به عنوان لانه استفاده می‌کند و درون حفره را با علف می‌پوشانند و شب‌ها در آنجا به استراحت می‌پردازند.

چه زمانی سنجاب‌ها مهمانی می‌گیرند؟

در سرمای شدید، سنجاب‌ها برای حفظ دمای بدن خود و گرم نگه‌داشتن لانه‌شان، سنجاب‌های دیگر را به عنوان مهمان می‌پذیرند؛ مهمانان با گرم شدن هوا لانه را ترک می‌کنند.

پراکنش سنجاب‌ها:

در غرب و جنوب غربی آسیا، قفقاز و جنوب شرقی اروپا، در ایران در مناطق جنگلی زاگرس، از سردشت در آذربایجان غربی تا چهارمحال بختیاری، لرستان، کهگیلویه و بویر احمد و فارس زندگی می‌کنند.

اندازه سنجاب‌ها:

طول بدن این پستاندار 192 تا 230 میلی‌متر، طول دم آن در حدود 128 تا 138 میلی‌متر و وزنش 300 گرم است.

وضعیت زادآوری سنجاب‌ها چگونه است؟

سنجاب ماده در بهار بچه می‌زاید.

(ریخت‌شناسی) سنجاب‌ها چه شکلی اند؟

سنجاب ایرانی جثه‌ای متوسط، دمی بلند و پشمالو و چشمانی درشت دارد.

موهای پشت بدن سنجاب‌ها به رنگ خاکستری، سینه و شکمش زرد است.

گوش‌های سنجاب ایرانی کوتاه و برجسته است. این نوع سنجاب در دست‌ها 4 و در پاهایش 5 ناخن تیز و بلند دارد.

سمندر لرستانی

نام فارسی: سمندر لرستانی

نام انگلیسی: Lorestan mountain newt

نام علمی: neurergus kaiseri

سمندر لرستانی:

سمندر لرستانی فقط در کشور ما زندگی می­‌کند. این سمندر زیبا، حاشیه جویبارهای کوهستانی و مناطق تالابی را برای زندگی ترجیح می‌دهد. نسل این گونه در خطر انقراض است و به حفاظت و توجه نیاز دارد.

سمندر لرستانی در آب‌های سرد زندگی می‌کند اما در مقایسه با سمندر جویباری و گرگانی، در برابر گرما هم مقاومت زیادی دارد به همین سبب، چند ماه و حتی یک سال هم در آکواریوم زنده می‌ماند اما به دلیل اینکه باید از خواب خارج شود و نیز آب‌های سرد را می‌پسندند، با مشکلات فراوانی مواجه می‌شود و در نهایت می‌میرد. آسان‌ترین راه برای حمایت‌ از این گونه بومی کشور، این است که از خرید و نگه‌داری آن در خانه صرف نظر کنیم.

سمندرهای بالغ برای تخم‌ریزی وارد آب می‌شوند و لاروهای آن‌ها زندگی‌شان را در آب می‌گذرانند.

داستان تولد سمندر از آتش را شنیده‌اید؟

سمندر کلمه فارسی است و از دو قسمت “سام” به معنای آتش و “اندر” تشکیل شده است. در بسیاری از افسانه‌های کهن ایران، سمندر حیوانی متولد شده از آتش معرفی شده است و به همین سبب این نام را به آن داده‌اند؛ در حالی که برخی سمندرها در نواحی مرطوب جنگلی زندگی می‌کنند.

این گونه‌ها در فصل زمستان به خواب زمستانی فرو می‌روند. آن‌ها برای خواب به مکان امنی نیاز دارند. از جمله امن‌ترین مکان‌ها برای سمندرها که آنان را از دید شکارچیان پنهان می‌کند و دمای بیشتری هم دارد، حفره‌ها، ترک‌ها و تنه درختان است. در قدیم انسان‌ها از چوب درختان به عنوان سوخت زمستانی استفاده می‌کردند. آن‌ها می‌دیدند که وقتی دمای چوب بالا می‌رود ناگهان سمندرها از آن خارج می‌شوند، برای همین تصور می‌کردند که سمندرها از آتش متولد می‌شوند!

اندازه: طول بدن سمندر لرستانی حداکثر به 150 میلی‌متر می‌رسد.

پراکنش: تنها در ایران، در مناطق محدودی از زاگرس مرکزی، در استان‌های لرستان و خوزستان زیست می‌کند.

ریخت‌شناسی: ناحیه شکمی این سمندر نارنجی رنگ، و ناحیه پشتی آن دارای لکه‌های به هم پیوسته مشکی و یک خط مهره‌ای نارنجی است.

خفاش

خفاش­ها به چند دسته تقسیم می‌شوند؟

خفاش­ها بر اساس نوع تغذیه به سه گروه تقسیم می‌شوند:

برخی از آن‌ها از میوه­ها تغذیه می­کنند، بعضی حشره­ خوارند و گروه سوم خون حیوانات دیگر را می­‌خورند و به خفاش­‌های خون­آشام معروف هستند.

امروز قصد داریم درباره خفاش­‌های میوه­ خوار صحبت کنیم.

­خفاش میوه­خوار:

خفاش میوه­‌خوار بزرگ­ترین خفاش ایران است. این خفاش برخلاف دیگر خفاش‌های ایران، که حشره خوارند، میوه‌خوار است.

چند ویژگی پستاندار پرنده:

بسیاری از مردم، خفاش‌ها را از روی سر و ته خوابیدن آن‌ها در غارهای تاریک می‌شناسند.

خفاش­‌ها اکثرا شب فعال هستند اما خفاش ­های میوه­ خوار گاهی در روشنایی روز هم پرواز می­‌کنند.

خفاش­‌ها تنها پستاندارانی هستند که قدرت پرواز کردن را دارند.

بدن خفاش­‌ها مانند پستانداران دیگر، پوشیده از مو است؛ موهای انبوه و در عین حال ظریف و ابریشمی، خفاش‌ها در هنگام پرواز کمترین اصطکاک را با هوا ایجاد می­‌کنند.

پستانداری که ردیاب دارد، آن­ها کور نیستند اما تصاویر را سیاه و سفید می­بینند. آن­ها برای پیدا کردن راه یا شکار کردن به حس بینایی نیاز ندارند. خفاش­‌های حشره­‌خوار با حنجره و خفاش­­های میوه­‌خوار از طریق ضربه زدن با زبان به سقف دهان، صدای بسیار بلندی تولید می­‌کنند که گوش انسان قادر به شنیدن آن نیست.

به این صورت که این صداها پس از برخورد با موانع سر راه، به طرف آن‌ها باز می­‌گردد و خفاش­‌ها با گوششان که برای این کار تخصص پیدا کرده است، فاصله خود را از آن مانع می­فهمند و راهشان را پیدا می­کنند. گاهی نیز بدون تولید صدا و به کمک حافظه و با تکیه بر مکان­‌ها و موقعیت‌هایی که به خاطر سپرده­‌اند راهشان را پیدا می‌کنند.

خفاش­‌ها اغلب بصورت گروهی در جاهای تاریکی مثل غارها، معدن­‌ها، شکاف­‌های صخره­‌ها، سوراخ درختان، چاه­‌ها، قنات‌ها، زیرپوست درختان، زیرسقف ساختمان‌ها و در بین برگ‌های به هم پیچیده درختان زندگی ‌می­‌کنند.

خفاش‌ها از هر قسمت از محل زندگی خود برای کار مخصوصی استفاده می‌کنند؛ آن‌ها محل مخصوصی برای استراحت شبانه یا روزانه، زمستان­‌گذرانی، استراحت تابستانی، پرستاری از نوزادان، غذاخوردن و … دارند.

دشمنان طبیعی خفاش­‌ها مارها و پرندگان شکاری هستند. انسان هم یکی از بزرگ­ترین دشمنان خفاش­‌هاست؛ زیرا با گرفتن و لمس کردن بدن ظریف آن­ها یا بر هم زدن آرامششان در هنگامی که در حال استراحت روزانه یا خواب زمستانی هستند آسیب­‌های زیادی به آن­ها می­‌زند که حتی به مرگشان منجر می­‌شود.

خفاش­‌ها انداره متفاوتی دارند، در بین آن­‌ها خفاشی به اندازه یک حبه قند وجود دارد که وزن آن­ 1/5 تا 2 گرم و طول ساعد آن فقط 25 میلی‌متر است. در عین حال، خفاشی هم وجود دارد که فاصله نوک دو بال آن به 2 متر می‌رسد. وزن این خفاش که روباه پرنده نام دارد، 1 کیلوگرم است.

جمعیت خفاش‌ها نامعلوم است.

پراکنش: در شمال آفریقا، غرب آسیا تا پاکستان و در ایران در مناطق ساحلی سیستان و بلوچستان تا بوشهر، جهرم، جزیره قشم و غار چزن در چابهار پراکنده است.

ریخت­شناسی: خفاش میوه­‌خوار سری شبیه سگ، پوزه‌ای دراز، گوش‌های بیضی شکل، چشم­هایی بزرگ، دمی کوتاه و پرده دمی دارد که رشد کمی کرده است.

زادآوری: خفاش ماده در سراسر سال (بیشتر در اوایل زمستان) بچه می‌زاید.

وضع حفاظتی: به نظر می‌رسد که جمعیت آن­ها رو به کاهش است.

پلنگ

 نام فارسی: پلنگ

نام انگلیسی: leopard

نام علمی: panthera parrdus

پلنگ یکی از زیرک‌ترین و قدرتمند‌ترین گربه‌سان است. این گربه‌سان بزرگ جثه با بدن پوشیده از خال‌های تو خالی خود، در زیستگاه‌های گوناگونی زندگی می‌کند. پلنگ ایرانی بزرگ‌ترین زیرگونه یا نژاد پلنگ در دنیاست.

پلنگ اینجا، پلنگ آنجا، پلنگ همه‌جا!

از آنجا که پلنگ ترکیبی از سرعت، چابکی، انعطاف و قدرت است، می‌تواند در مناطق گوناگون زندگی کند و خود را با هر وضعی وفق دهد. این جانور در بسیاری از مناطق دنیا، از علفزارهای گرم و باز آفریقا گرفته تا جنگل‌های مرطوب و حاره‌ای هند و آفریقا، کوهستان‌های سرد و صخره‌ای خاورمیانه و جنگل‌های سرد خاور دور و روسیه زندگی می‌کند. پلنگ گسترده‌ترین پراگندگی را در بین همه گربه‌سانان بزرگ جهان دارد. در ایران هم در اغلب استان‌های کشور زندگی می‌کند.

پلنگ‌ها، شکارچیان قدرتمند

پلنگ‌ها در مقایسه با سایر گربه‌سانان، قدرت شکارگری زیادی دارند. آن‌ها به دلیل داشتن قدرت بینایی بسیار خوب، برخلاف سگ‌سانان، کمتر طعمه را از روی بو تعقیب می‌کنند بلکه با کمین کردن در مسیر آن، همراه با دویدن و پرش ناگهانی طعمه را شکر می‌کنند. پلنگ علاوه‌بر بینایی بسیار قوی، ویژگی‌های منحصر به فرد دیگری هم دارد که با وجود آن‌ها هر وقت اراده کند، می‌تواند به شکار هر جانوری بپردازد.

برای مثال، قسمت زیرین و بخش داخلی پاهای این جانور از موهای نرمی پوشیده شده است و به همین سبب، هنگامی که راه می‌رود، صدای پایش را نمی‌توان شنید؛ در نتیجه به راحتی و بدون اینکه طعمه متوجه شود، به آن نزدیک می‌شود.

داخل گوش‌های پلنگ از موهای ریزی پوشیده شده است که در مقابل جریان باد، حساسیتی فوق‌العاده دارد این موها کوچک‌ترین تغیرات جهت باد را مشخص می‌کنند و با وجود آن‌ها پلنگ می‌فهمد که در صورت تغیر ندادن مسیر، طعمه بویش را می‌فهمد و فرار می‌کند.

پلنگ‌های قلمرو طلب

پلنگ‌ها از حیوانات قلمرو طلب به حساب می‌آیند. اندازه قلمرو آن‌ها در وضع عادی بین 5 تا 50 کیلومتر مربع است اما ممکن است از این مقدار فراتر هم برود.

بطور کلی اندازه قلمرو پلنگ‌ها به عوامل گوناگونی چون جنسیت، سن، غنی بودن محل زندگی از نظر طعمه، و حضور یا نبود شکارچیان بزرگ دیگر در آن بستگی دارد.

نشانه‌گذاری قلمرو

پلنگ‌ها بطور مداوم به اطراف قلمرو خود سرکشی می‌کنند و سراسر مرزهای آن را نشانه ‌گذارند. این نشانه‌ها به دو گروه بصری و وابسته به بویایی تقسیم می‌شوند.

نشانه‌های بصری

پشته کردن خاک و در مناطق پر درخت پنجه کشیدن بر درختان و ریختن سرگین با بوی خاص است.

نشانه‌های وابسته به بویایی

پاشیدن ادرار با حجم کم روی جای پنجه‌ها بر درخت و نیز روی محل پشته کردن خاک یا روی قسمت‌های انتهایی گیاهان و بوته‌هاست.

گاهی پلنگ‌ها برای تاکید بیشتر، از تلفیق این نشانه‌ها استفاده می‌کنند. آن‌ها تقریبا هر روز حدود قلمرو خود را مشخص می‌کنند و مسیرهای آن‌ را از نظر طعمه مورد بررسی قرار می‌دهند.

پلنگ‌های همه چیز خوار

پلنگ‌ها همانطور که در حوزه وسیعی پراکنده‌اند، تنوع غذایی گسترده‌ای نیز دارند. در واقع، از فهرست طعمه‌های خورده شده توسط آنان تا حدودی می‌توان فهمید که قلمرو این جانوران قدرتمند، چه حیوانات دیگری زندگی می‌کنند.

زادآوری

جفت‌گیری پلنگ‌ها در اواسط زمستان صورت می‌گیرد و توله ها در بهار به دنیا می‌آیند.

اندازه

طول بدن این پستاندار 110 تا 190 سانتی‌متر، طول دمش 60 تا 110 سانتی‌متر، ارتفاع بدن آن 45 تا 70 سانتی‌متر و وزنش 35 تا حدود 100 کیلوگرم است.

رژیم غذایی

سم داران بزرگ مانند کل و بز، قوچ و میش و گراز، پرندگان، خزندگان، روباه، سگ، گاو، گوسفند، الاغ، ماهی و حشره‌ غذای پلنگ را تشکیل می‌دهد.

شب فعالان کوچک (خار پشت‌ها)

چند ویژگی خارپشت‌ ایرانی:

  • خار پشت‌ها موجوداتی شب فعال‌اند. آن‌ها روزها در لانه‌هایشان استراحت می‌کنند و شب‌ها برای یافتن غذا و فعالیت‌های دیگر از لانه خارج می‌شوند.
  • چشم‌های قوی آن‌ها برای دید در شب سازگاری یافته است و این جانوران دیدی تک‌رنگ دارند.
  • حس بویایی بسیار خوبی دارند، آن‌ها می‌توانند بوی غذا را از عمق چهار سانتی‌متری زمین تشخیص دهند.
  • قدرت شنوایی با فرنکانس بالا تا 45 کیلوهرتز را دارند.
  • جانورانی کف‌رو هستند، بدین معنا که در هر گام، تمام کف پایشان با زمین تماس پیدا می‌کند.
  • خارپشت‌ها توپ‌های خار دار طبیعت هستند، آنها در هنگام دفاع از خود و در موقع خواب زمستانی بدنشان را جمع می‌کنند.
  • ماهیچه‌های مخصوصی در پشت بدن آنها وجود داردکه دارای پوست شل و انعطاف‌پذیر است و به جانور کمک می‌کند که به شکل توپ دربیاید.

خواب‌آلودهای خاردار:

چرا خارپشت‌ها به خواب زمستانی می‌روند:

آن‌ها از اواخر پاییز و اوایل زمستان به خواب زمستانی می‌روند. در این فصل‌ها میوه زیادی به عمل نمی‌آید و شمار بی‌مهرگان و جانوران خون سردی مثل مار و مارمولک به شدت کاهش می‌یابد. در نتیجه غذایی برای خوردن پیدا نمی‌کنند و به خواب می‌روند و در این مدت ضربان قلب آن‌ها از 190 بار به 3 تا 15 بار در دقیقه کاهش می‌یابد.

چگونه زبان خارپشت‌ها را بفهمیم؟

خارپشت‌ها در سراسر دنیا یکی از حیوانات محبوب خانگی هستند.

فهمیدن زبان آن‌ها بسیار مهم است.

برای مثال:

  • اگر آن‌ها شبیه توپ خاردار شوند، یعنی بسیار ترسیده‌اند.
  • اگر خارهای جلوی سرشان فقط سیخ شود، یعنی به چیزی مشکوک اند.
  • اگر همانند مار صدای “هیس هیس” دربیاورند علامت می‌دهند که از من دور شو؛ یا از تو خسته شده‌ام.
  • اگر جیغ بکشند یعنی زخمی شده‌اند یا چیزی وجود دارد که او را به شدت ترسانده یا عصبانی کرده است.

پراکنش در ایران: در اغلب شهرستان‌ها به جزء در منطقه شمالی و شمال‌غربی،پراکنده هستند.

زیستگاه: در بوته‌زارها، زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها زندگی می‌کنند.

اندازه: طول بدن ای پستاندار در حدود 21 تا 29 سانتی‌متر ایت و طول دم آن در حدود 1تا 4 سانتی‌متر است. وزن آن‌ها به 400 تا 700 گرم می‌رسد.

زادآوری: خارپشت ماده از اوایل بهار تا آخر تابستان، بچه می‌زاید.

اصول اولیه بازیافت و بازیافت شیشه

اصول اولیه بازیافت:

بازیافت به چه معناست؟

  • بازیافت یعنی تبدیل کاغذ به خمیر و درست کردن کاغذ بازیافتی.
  • بازیافت یعنی خرد کردن بطری‌های شیشه‌ای و ذوب آن‌ها برای ساختن محصولات شیشه‌ای جدید.
  • بازیافت یعنی ذوب قوطی‌های آلومینیمی کنسرو، تبدیل آن‌ها به ورق‌های آلومینیمی و سپس قوطی و دیگر محصولات آلومینیمی.
  • بازیافت یعنی خرد و ذوب کردن بطری‌های پلاستیکی برای تولید موکت.

به عبارت دیگر بازیافت یعنی تبدیل چیزی کهنه به چیزی تازه و به این ترتیب از نظر اقتصادی صرفه‌جویی می‌شود.

دلیل اهمیت بازیافت:

  1. حفظ منابع طبیعی:

چیزهایی که ما روزانه استفاده می‌کنیم از موادی ساخته شده‌اند که از زمین به دست می‌آیند. سیاره ما ذخیره محدودی از این منابع بسیار ارزشمند دارد، ولی ما آنها را مانند زباله دور می‌ریزیم به جای آن می‌توانیم این منابع را از راه بازیافت حفظ کنیم.

  1. کاهش آلودگی:

اگر کالاهای جدید بخواهیم، آلودگی همیشه وجود خواهد داشت؛ از آنجا که دودکش‌ کارخانه‌ها هوا را آلوده می‌کنند و مواد شیمیایی که برای تولید کاغذ یا پلاستیک به کار می‌روند، به دریاچه‌ها و رودخانه‌ها می‌ریزند و آنها را آلوده می‌کند و…. می‌توانیم به جای این‌ها از مواد بازیافت شده استفاده کنیم.

  1. حفظ جانوران:

ما با کندن گودال برای دفن زباله، استخراج فلزات و نفت یا بریدن درختان و آلوده کردن آب و هوا زیستگاه جانوران وحشی را به خطر می‌اندازیم.

بازیافت یعنی کاهش حفاری، بریدن، دورانداختن و تخریب جنگل‌ها، رودخانه ها و مراتع.

 

  • راه‌حل

وسایل دور ریختنی کمتری بخریم و زباله کمتری تولید کنیم، این کار یعنی (مصرف کمتر).

به جای دور انداختن بعضی از لوازم، از آنها دوباره استفاده کنیم یا به کسانی بدهیم که برایشان قابل استفاده باشد، این کار (استفاده دوباره) نام دارد.

به جای دور ریختن قوطی کنسرو و شیشه‌ها، آنها را به کسانی بدهیم که می‌توانند دوباره به محصولات قابل استفاده تبدیل کنند، این کار بازیافت نام دارد.

 

یرای اینکه سه اصل طلایی حفظ محیط زیست را به آسانی به یادآوریم، حروف اول کلمات “مصرف کمتر”، “استفاده دوباره” و “بازیافت” یعنی کلمه “ماب” را بخاطر بسپارید.

چه چیزهایی را می‌توان بازیافت کرد؟

ما روزانه از لوازم گوناگونی استفاده می‌کنیم که از مواد مختلف ساخته شده‌اند.

بعضی از آنها قابل بازیافت هستند و برخی نه.

در این بخش، نکاتی درباره بازیافت شیشه را خواهیم گفت.

چند بار می‌توانید یک بطری شیشه‌ای را بازیافت کنید؟

الف) یک‌بار         ب) 25 بار              ج) نامحدود

شاید باورنکنید، ولی مردم تقریبا از 3 هزار سال پیش ازشیشه استفاده و آن را بازیافت می‌کردند. حالا شما هم می‌توانید با بازیافت شیشه های خالی، به تاریخ بپیوندید.

چگونه شیشه را بازیافت کنیم؟

  • وقتی دیگر به بطری یا ظرف مربا نیازی ندارید، بگذارید خیس بخورد تا مورچه و دیگر حشرات دور ته ‌مانده مواد جمع نشوند. ( نیازی به شستشو با مواد پاک‌کننده نیست)
  • حتما در این ظرف‌ها را بردارید زیرا نمی‌توان آنها را همراه شیشه بازیافت کرد.
  • اگر برچسب‌های کاغذی یا پلاستیکی را دور نیندازید، اشکالی ندارد زیرا هنگامی که شیشه بازیافت می‌شود، می‌سوزد و از بین می‌روند.
  • حلقه دور شیشه را هم می‌توانید نگه دارید.
  • خاک و شن بطری‌هایی را که در پارک یا ساحل پیدا می‌کنید، بشویید. حتی یک دانه کوچک شن باعث خراب شدن شیشه تولیدی می‌شود.
  • بسیاری از بطری‌های شیشه‌ای ظرف‌های مربا قابل بازیافت هستند؛ ولی شیشه‌ پنجره‌ها، لیوان‌ها، آیینه‌ها و… را نمی‌توان همراه با بطری‌های شیشه‌ای و ظرف‌های مربا ذوب کرد.

چند نکته:

  • معمولا شیشه از ترکیب ماسه و ترکیبات طبیعی دیگر ساخته می‌شود. این مخلوط را در کوره‌ای بسیار داغ می‌گذارند. وقتی این مخلوط ذوب شد، شیشه به دست می‌آید. گرم کردن کوره انرژی زیادی مصرف می‌کند.
  • می‌توانیم با ذوب کردن شیشه مصرف شده ازجمله بطری و ظرف مربا، شیشه درست کنیم. این کار به سود سیاره ماست‌، زیرا شیشه بازیافت شده برای ذوب به دمای کمتری نیاز دارد و بنابراین انرژی کمتری برای گرم کردن کوره مصرف می‌شود.
  • با تولید شیشه از مواد بازیافت شده، آلودگی هوا هم کمتر می‌شود و منابع طبیعی کمتری هدر می‌رود. برای بازیافت هر تن شیشه، در مصرف یک تن مواد خام صرفه جویی می‌شود.

 

 

آداب معاشرت

سلام و احوالپرسی های رسمی:

در برخوردهای رسمی به جای اینکه بگویید: “چطوری؟” بگویید:”سلام حالتان چطور است؟”

بهتر است نام و عنوان طرف مقابل را هم ذکر کنید برای مثال “سلام آقای محمدی”

صدا و حالت شما می‌تواند رسمیت شما را منتقل کند.

سعی کنید صاف بایستید.

در چشمان طرف مقابلتان نگاه کنید.

واضح حرف بزنید سلام و احوالپرسی‌های رسمی باید دلنشین و صادقانه ابراز شود و در عین حال افراطی و احساساتی نباشد.

سلام و احوالپرسی‌های غیررسمی:

سلام و احوالپرسی غیررسمی را می‌توان به زبان آورد یا با حرکات نشان داد و یا هر دو.

“سلام” و “چطوری” یا عبارت خودمانی‌تر “چه خبر؟” که معمولا با لبخند و در صورتی که نام فرد را می‌دانید با به زبان آوردن نام او همراه است.

هنگامی که عجله دارید، هم در سلام کردن تعلل نکنید و اگر متوجه شدید که طرف مقابلتان تمایل دارد با شما هم صحبت شود بطور مختصر علت عجله را بیان کنید و مودبانه از او جدا شوید.

در مواقعی که فاصله زیاد است و فرد صدای شما را نمی‌شنود یا صدای شما ممکن است باعث ایجاد مزاحمت شود بهتر است به جای سلام کردن سرتان را تکان دهید.

پس از سلام کردن، بسیارکوتاه حال طرف مقابلتان را بپرسید و اجازه دهید تا وی به شما پاسخ بدهد.

بلند شویم …. یا نه؟

چه خانم هستید چه آقا، بلند شدن به پای کسی که تازه وارد اتاق شده، به منظور سلام و احوالپرسی، از قدیم نشانه احترام بوده است.

ایستادن در هنگام سلام و احوالپرسی به خصوص زمانی مهم است که طرف مقابلتان:

  • ازشما بزرگ‌تر باشد
  • از لحاظ کاری در جایگاه بالاتری نسبت به شما قرار داشته باشد
  • کسی باشد که برای اولین بار او را ملاقات می‌کنید
  • کسی باشد که طبق سنت باید احترام خاصی برای او قائل شوید، از جمله رئیس یک شرکت، مقامی رسمی یا نماینده‌ی کشوری دیگر، یا عضوی از روحانیت یا فرقه مذهبی.

آداب دست دادن:

به خاطر داشته باشید که دست دادن یعنی پیشنهاد دوستی. اگر شل دست بدهید سرد و بی علاقه به نظر می‌رسید.

دست دادن چهار مرحله دارد:

  1. دست راستتان را در حالی که شستتان فاصله دارد دراز کنید، بطوری که بین شست و انگشت نشانه شکل “وی” ایجاد شود.
  2. کف دستتان را روی کف دست فرد مقابل قرار دهید به طوری که دو فضای “وی” شکل در هم قفل شوند.
  3. دست طرف مقابلتان را کمی فشار دهید، ولی نه زیاد! و دو یا سه بار تکان دهید.
  4. دست طرف مقابلتان را رها کنید و دستتان را پایین بیاورید.

نکته:

– با این افراد شما دستتان را جلو نبرید، بگذارید اگر مایل بود دست دراز کند

  1. به یک خانم
  2. به شخص مسن تر از خودتان
  3. به یک شخصیت مهم
  4. به کسی که به شما معرفی می‌شود

– اگر دست شما خیس است، به هیچ وجه با دست خیس و یا مچ دست، دست ندهید، کافیست عذرخواهی کنید و ایستاده احترام بگذارید.

وقتی کسی با شما دست نمی‌دهد:

ما آنقدر عادت کرده‌ایم که وقتی دستمان را به سوی کسی دراز می‌کنیم با ما دست بدهد که وقتی از طرف مقابل چنین عکس‌العملی را نمی‌ بینیم عجیب به نظرمان می‌رسد. چرا باید کسی با من دست ندهد در حالی که من دستم را به سمت او دراز کرده‌ام؟ در چنین مواقعی دستتان را پایین بیاورید و تعجبتان را ابراز نکنید. حتی اگر بجا دستتان را به سمت او دراز کرده‌اید.

رعایت ادب از خانه آغاز می‌شود

شما باید همان ملاحظه، احترام و ادبی را که در مورد همکاران یا حتی افرادی که نمی‌شناسید نشان می‌دهید، برای اعضای خانواده و اهالی خانه هم به کار ببندید. بزرگ‌سالی که خوب با هم رفتار می‌کنند الگوی خوبی برای فرزندانشان هستند:

  • هر روز صبح و عصرها وقتی به خانه برمی‌گردید با اهالی خانه سلام و احوالپرسی کنید.
  • وسایل مربوط به خودتان را جمع و جور کنید.
  • کارهای روزمره خانه را به دیگران محول نکنید.
  • سر میزغذا، برای فعالیت دست جمعی و سر قرارها به موقع حاضر شوید.
  • قبل از اینکه قولی بدهید با افراد ذی­نفع مشورت کنید. شاید برنامه‌ای که برای سور و سات جشن تولد در نظر دارید درست زمانی باشد که یکی از اهالی خانه باید خود را برای امتحانی آماده کند.
  • یکدیگر را تحقیر نکنید و اختلاف نظرها را در خفا مطرح کنید. بچه‌ها یاد می‌گیرند و تحت تاثیر کلمات منفی شما قرار می‌گیرند.
  • توجه کنید، توجه کنید، توجه کنید. هر وقت کسی در حق شما لطفی می‌کند تشکر کنید و هر وقت می‌توانید از اهالی خانه تعریف کنید: (الکس ممنونم که ماشین ظرف­شویی را خالی کردی)، ( ماری غذای امروز بسیار لذیذ بود)
  • به حریم خصوصی یکدیگر احترام بگذارید.
  • برای عقاید یکدیگر احترام قائل شوید حتی اگر با آن مخالفید.
  • مکان عمومی:در مکان‌های عمومی شاید کسی شما را نشناسد، اما نامرئی نیستید پس کمی درباره تصویری که مردم از شما می‌بینند فکر کنید.با ما همراه باشید با رعایت چند نکته در مکان‌های عمومی.

    حواستان به بلندی صدا باشد:

    مکان ‌های عمومی طبیعتا پر سرو صدا هستند، ولی شما سعی کنید با صدای بلند خود به این شلوغی اضافه نکنید.

    کمتر با موبایلتان حرف بزنید:

    سعی کنید مکانی خلوت‌تر را برای حرف زدن با موبایل پیدا کنید تا مزاحم دیگران نشوید.

    مراقب حرف‌هایتان باشید:

    ناسزاهایی که شاید رفقای شما را آزار ندهد می‌تواند برای دیگران توهین‌آمیز باشد­ ­– و به هر حال کسانی که در اطرافتان هستند حرف‌های شما را می‌شنوند. به خصوص وقتی کودک یا نوجوانی در اطرافتان می‌بینید مراقب کلماتی که به زبان می‌آورید باشید.

    بی سر و صدا آدامس بجوید:

    صدا در آوردن موقع آدامس جویدن، باد کردن آن ترکاندن آن کار زشتی است.

    از محیط زیستتان محافظت کنید:

    آشغالتان را در نزدیک‌ترین سطل آشغال بیندازید. اگر در نزدیکتان سطل آشغال نمی‌بینید تا زمانی که سطل دیگری پیدا کنید آن را در دستتان نگه دارید.

    اگر سیگاری هستید مراقب باشید:

    فقط در مکان‌های تعین شده سیگار بکشید. ته سیگارتان را روی زمین نیندازید شاید کوچک باشند ولی به هر حال آشغال هستند.

    یکی از محک‌های آداب اجتماعی صحیح، نحوه‌ی برخورد در مقابل رفتاری بی‌ادبانه است. اکثر مردم به سادگی رفتارهای بی‌ادبانه را نادیده می‌گیرند، یا به این دلیل که چنان سریع رخ می‌دهد که وقت واکنش نشان دادن ندارند، یا به این دلیل که نمی‌خواهند اتفاقی جزئی به برخوردی جدی تبدیل شود.

    چند نکته در ارتباط با رفتار با افراد بی ادب

  • به این نکات توجه کنید:چه کسی بی ادبی کرده است؟آیا کسی که به شما توهین کرده یک غریبه است یا کسی است که پرخاشگرانه رفتار می‌کند؟ اگر پاسختان مثبت است، بهتر است پاسخ ندهید تا هدف خشم او واقع نشوید.

    چه نکته‌ای را می‌خواهید تذکر دهید؟

    تذکر دادن خطایی کوچک اشکالی ندارد: (ببخشید، ولی فکر می‌کنم روی صندلی من نشسته‌اید.) ولی اصلاح رفتار یک غریبه وظیفه‌ی شما نیست

    مراقب لحنتان باشید.

    اگر تصمیم گرفتید چیزی بگویید با لحنی خوشایند و بی غرض تذکر دهید:

    (ببخشید، این چرخ دستی خرید من است.) یا (ممکن است کلاهتان را بردارید؟ من پرده را نمی‌بینم.)

    اشتباهات بچه‌های مردم را اصلاح نکنید.

    اگر مشکلی ایجاد شده با والدین صحبت کنید: ( می‌دانم که در هواپیما به بچه‌ها سخت می‌گذرد، ولی ممکن است از پسرتان بخواهید به صندلی من لگد نزند، متشکرم.)

     

    مسئله را شخصی نکنید:

    شاید کسی که به شما بی‌ادبی کرده روز سختی داشته است.

    درمورد هر مسئله‌ای جنگ راه نیندازید.

    گاهی بهتر است مسائل را نادیده بگیرید. چند نفس عمیق بکشید و از خودتان بپرسید: (آیا واقعا ارزش آن‌ را دارد که اعصاب خودم را خورد کنم؟)

    به خنده و شوخی برگزار کنید:

    در چنین مواردی برخورد دوستانه و حس شوخ‌طبعی می‌تواند به شما کمک کند. بخندید و موضوع را عوض کنید.

     

آداب رفتن سر میز غذا

پیش از رفتن سر میز چه کارهایی را باید انجام دهیم:

غذا خوردن مناسبتی اجتماعی است. ایجاد تجربه‌ای خوشایند در هنگام غذا خوردن مسئولیت همه است، نه فقط کسی که غذا می‌پزد یا میز را میچیند. پس پیش از رفتن به سر میز:

  • دست‌هایتان را بشویید و موهایتان را شانه بزنید.
  • کفش و لباس مناسب بپوشید.
  • درصورت لزوم لباس‌هایتان را عوض کنید و لباس تمیز بپوشید.
  • کلاهتان را بردارید (خانم‌ها می‌توانند کلاهشان را در صورتی که تزئینی است روی سرشان نگه دارند)

آداب غذا کشیدن:

وقتی میخواهید برای خودتان سر میز غذا بکشید اولین نکته‌ای که باید رعایت کنید این است که مراقب باشید غذا روی میز نریزد. نکات زیر را به خاطر داشته باشید.

  • اگر قاشق و چنگالی برای غذا کشیدن در دیس قرار گرفته است، چنگال را زیر غذاهایی مانند ورقه‌های گوشت یا مارچوبه و قاشق را روی آن‌ها قرار دهید تا آن را در هنگام انتقال یه بشقابتان کنترل کنید.
  • سس گوشت را مستقیما با قاشق از ظرف آن روی گوشت، سب زمینی یا برنج بریزید، یعنی ظرف ها را نزدیک بشقابتان نگه دارید.
  • چاشنی‌ها، خیارشور و ژله درکنار غذاهایی قرار می‌گیرند که قرار است با آن خورده شوند. زیتون‌، مغزها، تربچه یا کرفس را در بشقاب نان می‌‌گذارند. اگر بشقاب نان ندارید، آن را در کنار بشقاب غذایتان قرار دهید.
  • اگر دیس از دسترستان دور است به جای این که سعی کنید دستتان را به آن برسانید، از کسی بخواهید تا آن را به شما بدهد.
  • تقاضای چاشنی‌هایی را نکنید که سر میز نیستند، مگر چاشنی‌های متداولی مانند نمک و فلفل. درخواست هر چیز دیگری به طور مستقیم یعنی غذا چیزی کم دارد.
  • چند نکته درباره آداب غذا خوردن:آداب خاص غذا خوردن از فرهنگی به  فرهنگ دیگر متفاوت است، ولی هدف همه آن‌ها این است که غذا خوردن را به فعالیتی خوشایند برای همه تبدیل کنند.
    • آداب صحیح غذا خوردن آدابی است که جلب توجه نمی‌کند و طبیعی انجام می‌شود.
    • هنگام غذا خوردن ملچ ملچ نکنید.
    • تند تند غذا نخورید.
    • قبل از همه شروع به غذا خوردن نکنید.
    • از بشقاب دیگران چیزی برندارید.
    • با دهان پر صحبت نکنید.
    • دستتان را برای برداشتن نمکدان دراز نکنید؛ بهتر است در صورت فاصله داشتن نمکپاش از دیگران درخواست کنید که نمکپاش را به شما بدهند.
    • از تلفن همراه خود استفاده نکنید.
    • با چنگال خود به دیگران اشاره نکنید.
    • غذا را در مقابل دیگر مهمانان فوت نکنید و اجازه دهید خودش آرام آرام سرد شود.
    • قاشق سوپ با توجه به شکلی که دارد قطعا می‌دانید که نباید داخل دهان ببرید اما حواستان باشد که سوپ را هم هورت نکشید و از لبه قاشق سوپ را میل کنید.
    • بهتر است استفاده از قاشق، چنگال و کارد را بدانید اما اگر نمی‌دانید اشکالی ندارد می‌توانید کمی صبر کنید و میزبان را زیر نظر داشته باشید.گفت­وگو در مهمانی اصل مهمی تلقی می‌شود. اگر همه فقط به بشقاب چشم بدوزند و صحبت نکنند، هر چقدر هم که غذا خوشمزه باشد دیگر لذت بخش نخواهد بود.چند نکته که باید در گفت­وگو سر میز به خاطر داشته باشید صحبت خواهیم کرد.
      • از این سو به آن سوی میز داد نزنید.
      • به صحبت‌های دیگران علاقه نشان دهید و گاهی اظهار نظر کنید.
      • شنونده خوبی باشید.
      • مراقب باشید وسط حرف کسی نپرید.
      • درباره غذا فقط مثبت اظهار نظر کنید و از آشپز و میزبان تشکر کنید.
      • تا جایی که می‌توانید از مطرح کردن موضوعات اختلاف برانگیز مثل سیاست، مذهب و… خودداری کنید؛ این به معنای صحبت نکردن درباره وقایع روز نیست، بلکه بهتر است شخصیت مخاطب خود را بشناسیم.
      • بهتر است درباره موضوعات ناخوشایندی مثل بیماری یا عمل جراحی خود صحبت نکنید؛ ممکن است اشتهای دیگران را کور کند.

      چند موضوعی بی‌خطر:

      در این مورد همیشه می‌توانید روی موضوع‌های عمومی حساب کنید.

      موضوع‌های مناسب عبارت‌اند از: ورزش، شخصیت‌های ورزشی، موسیقی یا فیلم  و… البته موضوعی که از قدیم رایج و مناسب بوده آب و هوا است که می‌تواند برای شروع صحبت گزینه مناسبی باید.

      بهتر است صحبت کردن و غذا خوردن همزمان نباشد.به شخصی که با او در حال گفت­و گو هستید نگاه کنید. بهتر است با افرادی که در کنارتان یا روبه روی شما هستند صحبت کنید.پیشخدمت‌ها

      تعامل شما با پیشخدمت تاثیر بسیاری بر لذت بردن از غذایی دارد که در رستوران می‌خورید. امروزه پیشخدمت خود را به سرعت به مهمانان معرفی می‌کنند ولی حتی اگر این کار را نکردند مشتری مودب باید با آنها با احترام برخورد کند.

      احترام به پیشخدمت به معنای تشکر از او به خاطر هر کار کوچکی که او انجام می‌دهد نیست ولی هر از گاهی قدر دانی و تشکر بدون شک لازم است.

      چگونه پیشخدمت را صدا بزنیم؟

      هر وقت می‌خواهید پیشخدمت را صدا کنید در چشم او نگاه کنید و اگر از او فاصله دارید دستتان را در حالی که انگشت اشاره‌تان را بالا گرفته‌اید تا بالای سرتان بلند کنید. اگر مشغول سرویس دادن به میزهای دیگر است یا شما را نمی‌بینید با ملایمت صدا کنید پیشخدمت؟ آقا؟

      انگشتتان را روی میز نکوبید و دستتان را با حالتی خشن به سمت او تکان ندهید. چنین حالاتی برخورنده و حاکی از بی احترامی است.

      چند نکته قابل توجه:

      وقتی پیشخدمت به شما سلام می‌کند جواب سلام او را بدهید.

      با لحنی دوستانه حرف بزنید و در خواست‌هایتان را با کلمه‌ی (لطفا) شروع کنید.

      هنگامی که غذاهای مخصوص را برای شما نام می‌برد به او توجه کنید و وقتی نام غذایی را می‌برد که شما دوست ندارید چهره خود را در هم نکشید.

      قبل از اینکه سفارش را شروع کنید و اگر آماده‌اندپیشخدمت را صدا کنید.

      لازم نیست در مورد تصمیمتان عجله کنید، ولی نباید وقتی گروهتان با هم مشغول گپ زدن هستند، پیشخدمت را نادیده بگیرید. طولانی کردن مدت تصمیم‌گیری برای سفارش غذا باعث می‌شود سرو کردن غذا هم به تاخیر بیفتد.

       

غارنشین سیاه‌پوش در ایران (خرس سیاه آسیایی)

رفتار شناسی:

شب‌گرد، درصورت داشتن توله و یا امنیت در روز هم دیده می‌شوند و بطور معمول روز‌‌ها در غار یا بین شکاف سنگ‌ها و یا زیر سایه درختان استراحت می‌کنند. معمولا خواب زمستانی دارند و در هنگام خواب از چربی ذخیره شده در طول زمان فعالیت خود استفاده می‌کنند. همانند انسان کف رو هستند و قابلیت بالا رفتن از درخت را به خوبی دارند. خرس ها با ادرار کردن، مدفوع و مالیدن خود به تنه درختان بوی خود را بر جای می‌گذارند تا حضور خودشان را برای سایر خرس‌ها نشان دهند.

ارزش گونه برای انسان و نقش بوم شناختی:

  • اهمیت طبیعت‌گردی و ارزش محیط زیستی
  • احیای زیستگاه‌های جنگلی
  • کنترل جمعیت حشرات و جوندگان

چند ویژگی خرس ها:

  • طول عمر این گونه 25 سال
  • گوش‌های نسبتا بزرگ و گرد
  • موهای بلند وسیاه رنگ
  • طول دم 10-7 سانتی متر
  • طول بدن 180-120 سانتی متر
  • لکه سفید به روی سینه به شکل 7 وجود دارد
  • از نظرحفاظتی این زیرگونه همرده است با یوزپلنگ ایرانی.

پراکنش در ایران:

ایران غربی‌ترین پراکنش این گونه در آسیا است.

پراکنش در ایران؛ در برخی مناطق استان کرمان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان

تغذیه:

خرس‌ها‌ی سیاه در طبیعت یک گونه همه چیز خوارند.

خرس‌ها از (بنه و کسور، داز، خرما، کنار، انگور، زردآلو، گیاهان علفی، انجیر، حشرات، جوندگان، خزندگان، ماهیان، پرندگان، لاشه‌خواری و عسل) تغذیه می‌کنند.

زیستگاه:

کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات 500 متر تا 2700

وزن:

خرس ماده: 65 تا90 کیلوگرم

خرس نر: 110 تا 150 کیلوگرم

زادآوری:

دوسال یکبار 1 تا 2 توله

مدت آبستنی آن‌ها 7 الی 8 ماه

جمعیت:

روند جمعیت این گونه در آسیا نزولی است.

عوامل تخریب زیستگاه خرس سیاه:

  • تکه تکه شدن زیستگاه
  • بهره‌برداری بی‌رویه از جنگل‌ها
  • معدن‌کاوی
  • احداث جاده‌های روستایی و شهری
  • چرای بی‌رویه دام

عوامل تهدید جمعیت خرس سیاه:

  • شکار و صید گونه
  • استفاده از اجزای بدن خرس در طب سنتی
  • فروش توله‌ها در بازار سیاه
  • سمی کردن لاشه حیوانات اهلی
  • عدم آگاهی مردم نسبت به ارزش‌های گونه
  • افزایش نگرش منفی نسبت به حضور گونه