خفاشها به چند دسته تقسیم می‌شوند؟
خفاشها بر اساس نوع تغذیه به سه گروه تقسیم می‌شوند:
برخی از آنها از میوهها تغذیه میکنند، بعضی حشره خوارند و گروه سوم خون حیوانات دیگر را می‌خورند و به خفاشهای خونآشام معروف هستند.
امروز قصد داریم درباره خفاشهای میوه خوار صحبت کنیم.
خفاش میوهخوار:
خفاش میوهخوار بزرگترین خفاش ایران است. این خفاش برخلاف دیگر خفاشهای ایران، که حشره خوارند، میوهخوار است.
چند ویژگی پستاندار پرنده:
بسیاری از مردم، خفاشها را از روی سر و ته خوابیدن آنها در غارهای تاریک می‌شناسند.
خفاشها اکثرا شب فعال هستند اما خفاش های میوه خوار گاهی در روشنایی روز هم پرواز میکنند.
خفاشها تنها پستاندارانی هستند که قدرت پرواز کردن را دارند.
بدن خفاشها مانند پستانداران دیگر، پوشیده از مو است؛ موهای انبوه و در عین حال ظریف و ابریشمی، خفاشها در هنگام پرواز کمترین اصطکاک را با هوا ایجاد میکنند.
پستانداری که ردیاب دارد، آنها کور نیستند اما تصاویر را سیاه و سفید میبینند. آنها برای پیدا کردن راه یا شکار کردن به حس بینایی نیاز ندارند. خفاشهای حشره‌خوار با حنجره و خفاشهای میوهخوار از طریق ضربه زدن با زبان به سقف دهان، صدای بسیار بلندی تولید میکنند که گوش انسان قادر به شنیدن آن نیست.
به این صورت که این صداها پس از برخورد با موانع سر راه، به طرف آنها باز می‌گردد و خفاشها با گوششان که برای این کار تخصص پیدا کرده است، فاصله خود را از آن مانع میفهمند و راهشان را پیدا میکنند. گاهی نیز بدون تولید صدا و به کمک حافظه و با تکیه بر مکان‌ها و موقعیت‌هایی که به خاطر سپرده‌اند راهشان را پیدا میکنند.
خفاشها اغلب بصورت گروهی در جاهای تاریکی مثل غارها، معدن‌ها، شکاف‌های صخره‌ها، سوراخ درختان، چاه‌ها، قنات‌ها، زیرپوست درختان، زیرسقف ساختمان‌ها و در بین برگ‌های به هم پیچیده درختان زندگی میکنند.
خفاشها از هر قسمت از محل زندگی خود برای کار مخصوصی استفاده میکنند؛ آنها محل مخصوصی برای استراحت شبانه یا روزانه، زمستان‌گذرانی، استراحت تابستانی، پرستاری از نوزادان، غذاخوردن و … دارند.
دشمنان طبیعی خفاشها مارها و پرندگان شکاری هستند. انسان هم یکی از بزرگترین دشمنان خفاش‌هاست؛ زیرا با گرفتن و لمس کردن بدن ظریف آنها یا بر هم زدن آرامششان در هنگامی که در حال استراحت روزانه یا خواب زمستانی هستند آسیب‌های زیادی به آنها می‌زند که حتی به مرگشان منجر می‌شود.
خفاشها انداره متفاوتی دارند، در بین آنها خفاشی به اندازه یک حبه قند وجود دارد که وزن آن 1/5 تا 2 گرم و طول ساعد آن فقط 25 میلی‌متر است. در عین حال، خفاشی هم وجود دارد که فاصله نوک دو بال آن به 2 متر می‌رسد. وزن این خفاش که روباه پرنده نام دارد، 1 کیلوگرم است.
جمعیت خفاشها نامعلوم است.
پراکنش: در شمال آفریقا، غرب آسیا تا پاکستان و در ایران در مناطق ساحلی سیستان و بلوچستان تا بوشهر، جهرم، جزیره قشم و غار چزن در چابهار پراکنده است.
ریختشناسی: خفاش میوهخوار سری شبیه سگ، پوزه‌ای دراز، گوش‌های بیضی شکل، چشمهایی بزرگ، دمی کوتاه و پرده دمی دارد که رشد کمی کرده است.
زادآوری: خفاش ماده در سراسر سال (بیشتر در اوایل زمستان) بچه می‌زاید.
وضع حفاظتی: به نظر می‌رسد که جمعیت آنها رو به کاهش است.
